Spiel Essen 2013 – zagraliśmy i oceniliśmy

Aby ułatwić dostęp do naszych ocen gier, w które zagraliśmy na targach lub już po powrocie, przedstawiamy zestawienie w formie tabelarycznej. Tytuł będzie linkować do profilu gry na BGG. Będziemy je uzupełniać o bieżące oceny. Będzie to też zawsze ostatni wpis na blogu, aby łatwo go było znaleźć.
Co myślicie o takiej formie?

	woj_settlers	palladinus
SOS Titanic RECENZJA	Karciany pasjans opakowany w temat ratowania ludzi z tonącego Titanica. Po początkowym rozczarowaniu, tytuł ostatecznie trafił do mojej kolekcji.	Zwykły pasjans z kartami akcji. Zupełnie nie dla mnie. Gdyby nie ciekawa „plansza” w formie książki, nie byłoby o czym pisać.
Lewis & Clark RECENZJA	Jeden z najlepszych tytułów tegorocznych targów. Wymagający i mocno nowatorski.	Gra posiada bardzo ciekawy mechanizm zagrywania kart na kilka sposobów w połączeniu z równie ciekawym wariantem mechanizmu worker placement. Troche długi downtime pod koniec partii.
Quantum RECENZJA	Turlanka w temacie s-f. 30 minut zmagania się ze szczęściem w kościach, do którego znowu chętnie zasiądę.	Przed targami była na moim radarze, ale po zobaczeniu co oferuje jest już poza moim zainteresowaniem.
ebbes RECENZJA	Karcianka w zbieranie lew z ciekawym trickiem. Jednak z każdą kolejną partią, entuzjazm zmienia się z teorię chaosu.	Bardzo ciekawa wariacja gry ze zbieraniem lew. Jedno z większych zaskoczeń na plus na targach.
Steam Park RECENZJA	Śliczna i zabawna gra w budowanie wesołego miasteczka. Oczekiwałem czegoś bardziej skomplikowanego, ale z przyjemnością zagram ponownie.	Świetny gateway w doskonałym wydaniu. Od tematu po wykonie, wszystko na najwyższym poziomie. Emocje gwarantowane. Dla mnie hit!
King & Assassins RECENZJA	Świetna gra dwuosobowa, z dużym elementem blefu i wyczucia partnera, plus klimat zAssassin’s Creed. Super!	–
Wikingowie: Wojownicy Północy RECENZJA	Gra całkowicie nie w moim guście. Za długa i nieszczególnie skomplikowana. Spróbować przed kupnem.	–
7 dni Westerplatte RECENZJA	Gra kooperacyjna, z ciekawymi rozwiązaniami. Tytuł z pewnością warty zagrania.	–
Los Incognitos: Alien iacta est	Turlanka na totalnej głupawce. Absolutnie nie dla mnie.	Wszystko dokładnie to, czego nie lubię w kościach. Losowość i chaos zupełnie odrzuca.
1911 Amundsen vs Scott RECENZJA	Wyglądała na prostą i średnią grę. Po kolejnych partiach nadal jest prosta ale daje dużo zabawy. Tytuł dużo lepszy od K2.	Przed targami – zainteresowanie, po pierwszym zagraniu – lekkie rozczarowanie, po przemyśleniu – zadowolenie z nabycia.
Amerigo	Uwielbiam Felda, ale tym razem oczekiwania rozminęły się z rzeczywistością. Tytuł dość przeciętny, ale fakt że z bajerami.	Największe rozczarowanie na tegorocznym SPIEL. Po tym, do czego przyzwyczaił autor, totalna porażka. Zupełnie nieudana próba zrobienia lżejszej gry niż to było w poprzednich tytułach Felda.
Rockwell	Niby nic nowego, a jednak żałuję że nie kupiłem. Choć trzeba by kilka akcji usprawnić i byłoby super.	Poprawne euro z ciekawym pomysłem, ale bez szału i jakby czegoś w niej brakowało.
Glastonbury	To remake starej gry dwuosobowej. Nowa szata graficzna i nowe zasady. Niestety porażka, przynajmniej przy czterech graczach.	Jakaś dziwna wariacja na temat „Memory”, która nie premiuje dobrej pamięci. Odradzam.
Pentos	Kolejna prosta gra karciana, w celowanie wynikiem w jak najmniejszy wynik. Zdecydowanie w tej kategorii wolę „Zero”	Gra wygląda na ciekawą karciankę, której zamysłu nie zrozumiałem. Zrzucam to na karb złego wytłumaczenia przez obsługujących stoisko i chętnie bym ponownie zagrał w  ten tytuł.
Fool’s Gold	Prawie ukończony prototyp. Nie jest zła, choć to tylko odrobinę inne spojrzenie na wykorzystanie zwykłych k6.	Prototyp, który wyglądał lepiej niż niektóre opublikowane gry. Całkiem poprawna gra z kośćmi, która wielu może zainteresować.
Castellan	Fajna gra w układanie przestrzennych elementów zamku. Niestety cena zaporowa jak na tak małą i prosta grę (27EUR).	Całkiem zmyślna gra logiczna, z fajnym wykonaniem. Proste zasady, duża regrywalność, ale niestety nie jestem odbiorą tego typu gier.
Mondgewitter	Tematem przypomina „Małego księcia”. Przyjemna gra, choć za droga jak na taki tytuł (22EUR).	Prosta gra kafelkowa, którą mam nadzieję, że ktoś wyda w Polsce. Świetny oniryczny klimat.
Expedition: Northwest Passage RECENZJA	Kolejny bardzo dobry tytuł. Zasady proste a wiele możliwości i niepowtarzalność rozgrywek. Walka do samego końca.	Po wstępnym zainteresowaniu, okazało się, że stary Endecker bije tą grę na głowę pod względem stosunku skomplikowania mechaniki do prawdziwych wyborów danych graczom. Lekki zawód.
Nada!	Kościana głupawka. Nie polecam.	Gra kościana, która została polecona nam przez osobę, która chciała się nas pozbyć ze stoiska. Odradzam.
Voodoo mania	Kolejna wariacja na temat Dobble. Dla mnie słabo.	Świetna gra w kategorii karcianek wymagających spostrzegawczości i zręczności. Doskonały wybór jako gra dla dzieci.
Im großen Zauberwald	Gra dla dzieci, przy której fajnie się bawiłem. Szkoda, że nie kupiłem.	Nie jestem pewien czy gra dla dzieci w czasie rzeczywistym to najlepszy pomysł ze względu na różnice rozwojowe, ale dla dorosłych zabawa przednia.
Mauna Kea	Autor „Eclipsa” tym razem bardzo słabiutko. Mam nawet wrażenie, że gra jest lekko popsuta.	Kolejny spory zawód. Tytuł, który rozwiewa wszelkie wątpliwości, że planowanie ma jakiekolwiek znaczenie przy wyłanianiu zwycięzcy w tej grze.
Ignis	Bardzo lubię gry logiczne, „Ignis” jednak kompletnie mi się nie spodobał. Był pomysł, zabrakło polotu.	Gra logiczna, która albo jest zepsuta, albo bez sensu. Za to wizualnie świetna.
Wooolf!!	Dość ciekawa i bardzo ładna gra dla dużej liczby graczy, z ukrytymi postaciami z elementem dedukcyjnym.	Wygląda na ciekawą grę dedukcyjną, ale niestety wymaga sporej liczby graczy. Szkoda, że nie dane nam było zagrać prawidłowej partii.
Countdown	Jeśli graliśmy zgodnie z zasadami, to gra jest jedną z gorszych w które ostatnio zagrałem. Choć po tłumaczeniu zasad wydawało się, że będzie ciekawie.	Jeśli ktoś nie lubi gier kooperacyjnych, to powinien trzymać się od tego tytułu z daleka. Jeśli ktoś lubi, to również. Mam nadzieję, że źle nam wytłumaczono zasady, bo inaczej wydawca jest bankrutem.
Clacks	Próba zarobienia na Pratchecie. W abstrakcyjną grę włożono znany i atrakcyjny ostatnio temat. Niestety nieudanie.	Po zagraniu poczułem, że Terry Pratchett mógłby pozwać autora do sądy o zniesławienie za użycie jego nazwiska w instrukcji tej gry.
Florenza: The Card Game RECENZJA	Porządna karcianka, z wieloma możliwościami zbierania punktów. Cieszę się, że ostatecznie zdecydowałem się na zakup, bo kolejne partie potwierdzają, że tytuł wart jest uwagi.	Rozbudowana gra karciana, która z pewnością pozwoli przez wiele rozgrywek wypróbowywać różnorakie strategie. Bardzo ciekawa i dopracowana pod każdym względem. Posiada też walory edukacyjne.
Mayday! Mayday!	Szkoda słów.	Kolejna gra dedukcyjna, ale tym razem słaba. Trwała ok. pół godziny, a po 5 minutach było wiadomo kto jest kim.
Coal Baron	Mój ulubiony duet znowu na szczycie. Ta gra to mistrzostwo i obowiązkowy zakup do kolekcji każdego eurogracza.	Kramer i Kiesling z pewnością nie zawiedli. Solidne średniej ciężkości euro w ciekawej oprawie. Worker placement w nico innej odsłonie niż zwykle to bywa.
Cappuccino RECENZJA	Abstrakcyjna gra taktyczna z kubeczkami. Banalne zasady i sporo kombinowania. Doskonałe wprowadzenie w świat gier logicznych.	–
Origin	Prześliczna gra w kategorii tytułów familijnych. Zatwardziali gamerzy też powinni spróbować.	Gra, która mimo ciekawego wykonania, nie zachęca do zagrania po zapoznaniu się z przebiegiem rozgrywki.
Yunnan	Miało być super, a jest przeciętnie. Muszę więcej pograć, być może odnajdę w niej to coś.	–
Field of Glory: The Card Game	Ot kolejna dwuosobowa gra karciana jakich wiele. Ja tam wojny i emocji nie czuję, dlatego jedna partia mi wystarczy.	Pozornie kolejny pojedynek karciany na dwie osoby, ale tematyka wojenna i całkiem rozbudowane zasady, powodują, że jest to gra idealna dla mnie. Żałuję, że nie kupiłem na miejscu, ale udzielił mi się pośpiech ostatniego dnia.
Café Melange RECENZJA	Gra autora „Schinderhansa” i czuć w niej dużo podobieństw. Była trochę za droga, może za rok uda się kupić taniej. Warto spróbować, bo ma niebanalne rozwiązania i fajny klimat.	Gra o bardzo ciekawym temacie i oprawie wizualnej. Bardzo proste zasady, ale trzeba sporo pokombinować, żeby wyciągnąć jak najwięcej punktów.
Russian Railroads RECENZJA	Bardzo dobra gra, dużo planowania i zbierania punktów na wiele sposobów. Za bardzo nie czuję, że buduję jakieś tory, ale czuję że się świetnie bawię. Z pewnością podium na Essen 2013.	Doskonałą gra, która daje możliwość wdrażania bardzo różnych strategii na przestrzeni wielu rozgrywanych partii. Zacięta walka o dostępne pola akcji.
Nauticus	Gra mojego ulubionego duetu i ponownie się nie zawiodłem. Proste zasady a dużo dużo kombinowania żeby wyjść na swoje. Wagowo równe Coal Baron i z równą radością siadam do obu gier.	–
Ginkgopolis: The Experts	6 modułów do jednej z moich ulubionych gier. Po początkowym chaosie, większość modułów sprawdza się w boju.	–
Rokoko RECENZJA	Klasyczne do bólu euro. Niby noc nowego, ale gra się bardzo przyjemnie i z pewnością jest to pozycja obowiązkowa dla wszystkich euromaniaków.	–
Compounded RECENZJA	–	Świetne wykonanie i unikalny temat. Jest to gra negocjacyjna, w której jesteśmy praktykantami w laboratorium chemicznym i syntezujemy różnego rodzaju związki, wymieniając się pierwiastkami.
Concordia	–	Gra Walthera Gerdtsa bez explicite rondla, za to z mechanizmem budowania jawnej talii. Ciekawe punktowanie na koniec gry i mnogość strategii w zależności od kierunku ekspansji na mapie.
Dig Mars	–	–
Om Nom Nom	–	–