Zagrałem w „Jungle Brunch”

Brunch (ang. breakfast + lunch) – posiłek jadany późnym rankiem lub wczesnym przedpołudniem (w godzinach od 10 do 11:30), w czasie którego spożywa się produkty zarówno typowo śniadaniowe, jak i właściwe obiadom. Wywodzi się z tradycji anglosaskiej, ma wiele cech wspólnych z szeroko znanym w kuchni polskiej drugim śniadaniem.¹

Jungle Brunch staje coraz bardziej popularny na całym świecie, a także w Polsce. Do naszej redakcji dotarł dzięki wydawnictwu Cube Factory of Ideas.

W niewielkim pudełku znajduje się ponad 160, dość specyficznie – można rzec – karykaturalnie ilustrowanych kart. Sposób wykonania ilustracji nie przemawia do mnie, ale mogę pochwalić grafika za bardzo dobrą ikonografię zastosowaną na kartach. Wszystkie cyfry i symbole są duże i czytelne, co ułatwia bardzo rozgrywkę.

W każdej z rund gracze wysyłają swoje zwierzęta na żerowisko, na którym znajdują się trzy typy pożywienia, w maksymalnie trzech kategoriach gatunkowych. Najbardziej wartościowe – ale też najrzadsze – są dojrzałe wersje bananów, trawy oraz orzeszków. Może też się zdarzyć, że na żerowisku będą dostępne tylko zgniłe bądź zwiędłe resztki pożywienia. Co wtedy? Bo zwierzęta jeść muszą zawsze, a czy to się uda, w dużej mierze zależy do gracza, jak i od współgraczy.

Każdy z uczestników rozgrywki posiada identyczną talię ze zwierzętami, w której znajdują się różne gatunki zwierząt o wartościach od -2 do 9. Najwięcej w talii jest roślinożerców – słoni, bawołów, małp oraz guźców – jeżeli tylko uda nam się je nakarmić, zdobędziemy dzięki temu większość punktów w trakcie rozgrywki. Zwierzęta mają także określone preferencje żywieniowe – i tak np. bawoły jedzą najpierw trawę, a gdy jest niedostępna zadowolą się bananem. Guźce z kolei jedzą zawsze jako ostatnie, ale dzięki nim gracz może zdobyć dwie karty tego samego pożywienia. Jednak nasi roślinożercy nie mogą czuć się bezpieczni, gdyż w dżungli polują drapieżniki – tygrys zawsze pożywi się najsprytniejszym (o najwyższej wartości) bawołem lub małpą. Nad pastwiskami krążą też sępy – jeżeli jakaś małpa bądź bawół mają pecha i są zmuszone zjeść zgniłą wersją pożywienia, stają się ich celem. Do ostatniego typu zwierząt zaliczamy węże, które przeganiają najsilniejsze zwierzęta; nietoperze, które obniżają wartość siły oraz młode zwierzaczki, które pożywiają się wraz z dorosłymi.

Rozpoczynając od gracza, który jako pierwszy zapunktował w poprzedniej rundzie, uczestnicy rozgrywki wysyłają swoje zwierzęta na żer. Odbywa się to poprzez zagranie dwóch kart – odkrytej oraz zakrytej. Mechanizm ten bardzo premiuje ostatniego z graczy, który w zależności od liczby osób przy stole widzi od 1 do 4 odsłoniętych kart. Następnie zgodnie z inicjatywą na kartach zwierząt, gracze pobierają karty pożywienia, odrzucają zwierzęta innych graczy oraz pożerają drapieżcami cudzych lub swoich (w tym przypadku nie otrzymują punktów) roślinożerców. Podczas gry można też zagrać parę identycznych zwierząt – tworzą one wtedy tzw. gang, który jest odporny na działanie innych kart, ale jego inicjatywa równa jest inicjatywie słabszego zwierzęcia w parze. Oczywiście wygra gracz, który na koniec gry zgromadzi największą liczbę punktów na kartach.

Jungle Brunch to gra na wskroś imprezowa – grafiki mają bawić poprzez zastosowanie zabawnych ilustracji, a czytelna ikonografia ułatwia rozgrywkę nawet przy słabym (np. pubowym) oświetleniu. W grze odnajdą się gracze uwielbiający blefować oraz ci, którzy nastawiają się na konfrontacyjną rozgrywkę. To jest gra z typu tych, w których łatwiej wbić komuś szpilę niż ,,wymóżdżyć” optymalną drogę do zdobywania punktów i zwycięstwa. Dobrze też się skaluje – o ile przy dwóch graczach na stole nie panuje chaos i można nawet pokusić się o jakąś taktykę, to przy pełnym pięcioosobowym składzie na stole zapanuje prawdziwa dżungla – ale cóż, tytuł zobowiązuje. Czas gry pozwala na rozegranie kilku partii z rzędu w czasie jednego wieczoru, bądź np. na przerwie od zajęć czy pracy.

Podsumowując – bawiłem się świetnie, ale ze względu na dość wysoką cenę radzę samemu wypróbować przed zakupem.

Dziękujemy wydawnictwu Cube Factory of Ideas za udostępnienie egzemplarza do recenzji.

Tytuł: Jungle Brunch

Autor: Luca Bellini, Luca Borsa

Wydawnictwo: Cube Factory of Ideas

Liczba graczy: 2-5

Wiek graczy: 6+

Czas gry: 20 minut