Zagrałem w „Robot X”

Za każdym razem, gdy na rynku pojawia się nowa, mała karcianka, nie mogę przejść obok niej obojętnie. Mam osobny regał właśnie na małe pudełka z grami, a w nim dużo hitów i wiele nieco mniej znanych, a dobrych pozycji. Śledząc polski rynek wydawniczy nie trudno dojść do wniosku, że liderem w tej kategorii gier jest konińskie wydawnictwo G3. Z tym logo na pudełku, mamy wiele świetnych małych i prostych karcianek, które głównie są polskimi wersjami zagranicznych tytułów. Ich najnowsza pozycja „Robot X” łamie trochę tą zasadę, bo choć autor jest Holendrem, polskie wydanie jest wydaniem pierwszym.

Aby rozpocząć rozgrywkę, należy rozdzielić karty celów od kart robota. Te drugie to karty przedstawiające części robota, który po złożeniu składać powinien się z nóg, rąk, brzucha i głowy, z nieobowiązkową opcją pary uszu. Wśród tych kart znajdziemy również kilka kart specjalnych: karty z nominałem 200 i 300 oraz karty umożliwiające wykonanie dodatkowej akcji. Każda karta z częścią robota to również informacja o kolorze i liczbie gwiazdek, które w tej grze pełnią rolę punkcików. W swojej turze mamy możliwość wykonania jednej z czterech dostępnych akcji: odłożenia karty do banku (każda karta o wartości 100), kupna karty celu, zagrania akcji specjalnej lub wystawienia części robota na aukcję. Ostatnia akcja to właściwie najważniejsza część gry. Wykładając kartę na licytację jej cena startowa to 100. Teraz po kolei każdy z graczy może zaproponować swoją stawkę, której wartość nie może przekroczyć posiadanej w banku i na ręce wartości kart. Jeżeli licytację wygrywa gracz, który zaproponował kartę, płaci on podaną wartość (minus początkowe 100) do banku i układa kartę na swoim robocie. Jeśli zaś kartę wygrał inny gracz, połowę zaproponowanej stawki oddaje graczowi od którego kartę kupuje, pozostałą wartość wpłacając do banku. Cała rozgrywka kończy się po rundzie, w której któryś z graczy ukończy budowę swojego robota, z założeniem, że uszy nie są do takiego zakończenia konieczne. Końcowa punktacja zaś to wartość wszystkich zgromadzonych gwiazdek pomnożona przez liczbę posiadanych kolorów i punktów za zrealizowane karty celów (te niezrealizowane dadzą punkty ujemne).

„Robot X’ zaskoczył nas bardzo pozytywnie. Oferuje przyjemną rozgrywkę, ale z dużą dawką interakcji pomiędzy graczami. Wymaga ciągłego obserwowania zasobów graczy, sprawdzania czego brakuje robotom sąsiadów i sprytnego żonglowania akcjami, aby w odpowiednim momencie mieć zasoby na kupno właściwej części dla naszego robota. W naszym wybitnie konfrontacyjnym gronie, partie trochę się ciągnęły, ale w rodzinnym graniu tego problemu nie ma i wtedy partia trwa około 30 minut.

Bardzo sprytnie rozwiązana kwestia pieniędzy, prawie zawsze pozostawia wątpliwość jak wysoko będą mogli licytować współgracze i czy uda nam się
kupić to co potrzebujemy. Zabawne grafiki i temat gry zdecydowanie ze sobą współgrają, każdy robot wygląda inaczej, każdy dopasowany jest do strategii związanej z kartami celów, tym bardziej, że ich niezrealizowanie przynosi punkty ujemne. Dlatego nie zawsze dążymy do zbierania wielu gwiazdek, bo sprawne zarządzanie celami przynosi niezłe efekty również przy kartach z mniejszą liczbą gwiazdek. Zresztą kart tych wcale nie trzeba kupować, bo strategia tylko na gwiazdki choć trudna potrafi przynieść zwycięstwo. Kilka kart z dodatkowymi akcjami, wprowadza jednak drobny zamęt, dlatego musimy być przygotowani również na zmianę naszych planów i złośliwość współgraczy. Całość sprawia, że nasz odbiór tej prostej gry karcianej jest bardzo pozytywny i z czystym sumieniem możemy polecić to niewielkie pudełko zarówno do Waszych kolekcji jak i na drobny prezent dla znajomych.

Dziękujemy wydawnictwu G3 za przekazanie gry do recenzji.

Przemek „woj_settlers” Wojtkowiak